Heerde – De ‘Wandeling van de week’ is een rubriek van Dennis Dekker (www.mediamagneet.nl). Hij wandelt met inspirerende mensen die iets over hun onderscheidende visie, eigenaardige passies of bijzondere dromen vertellen. De afgelopen week ging Dennis op pad met Ellen Koot uit Heerde die onder meer lessen wandelyoga geeft. Wandelyoga; wat is dat eigenlijk? Tijd voor een wandeling, een goed gesprek, een aantal essentiële stiltes en het doen van enkele yoga-oefeningen.
Het startpunt van onze wandeling is de nieuwbouwwijk achter Hofje Wendakker, de woonzorglocatie aan de rand van het centrum van Heerde. Ellen Koot woont namelijk pas sinds kort in Heerde, vertelt ze als we een route richting het bos bepalen. Ze komt oorspronkelijk uit het plaatsje Bleiswijk onder de rook van Zoetermeer en ging samen met haar vriend Remko vaak naar deze omgeving op vakantie. “Om te wandelen, te ontspannen, even uit de drukte en de hectiek te stappen en de stilte te ervaren. We hebben vaak tegen elkaar gezegd: later als we groot zijn, dan verhuizen we naar de Veluwe.”
Vorig jaar was dat moment ineens daar. Eerst in een tijdelijk huurhuis, sinds kort in deze nieuwbouwwoning. “Aan de ene kant wel wat onverwachts, maar aan de andere kant is het goed zo. We voelen ons hier geweldig. We hebben geen moment spijt. Daarbij komt: ik kan mijn werk natuurlijk gemakkelijk meenemen.”
Naast yogadocent is Ellen onder meer vitaliteitscoach. “Die beroepen kunnen overal uitgeoefende worden. Ook in Heerde.” Ze zocht inmiddels al contact met bedrijven, gemeentelijke instanties en bijvoorbeeld welzijnsinstellingen om daar workshops te organiseren. “Ik heb al erg diverse groepen gehad. Zo heb ik bij een bso yogalessen gegeven, organiseerde ik workshops voor de Zomerschool van Koppel-Swoe en voor een groep mantelzorgers. Verder heb ik zes lessen ‘Bewegen en Ontspannen’ gegeven aan middelbare scholieren van De Noordgouw.” Ook zou ze yogalessen gaan geven bij de Heerder sportschool Sansaar (kickboksing). “Al ligt dat plan natuurlijk op z’n gat vanwege corona.”
Alternatieven
Om die reden wijkt Ellen uit naar veilige alternatieven. Zo geeft ze sessies wandelyoga aan kleine groepen. Komende vrijdag en zondag gaat dat weer gebeuren. Helemaal volgens de geldende RIVM-regels natuurlijk. De les op zondag zit al volgeboekt, op vrijdag is er nog ruimte. “Dat voorspelt veel goeds. Ik hoop dat ik die lessen de komende tijd op meer vaste momenten in de week kan oppakken.”
Deze dag is het in ieder geval prachtig wandelweer. Dat is alvast een geweldig ingrediënt voor een mooie middag. De zon schijnt, de jas gaat uit, de warmte kietelt de huid. “Heerlijk toch, wandelen in deze omgeving? Het is écht een cadeautje om hier te wonen”, concludeert Ellen. “Wandelen in het bos is goed en rustgevend voor lichaam en geest. Maar daarbij combineer ik die wandeling met diverse ontspannings- en ademhalingsoefeningen.” Tijdens de wandeling zelf wordt er weinig gepraat. Waarom dat zo is? “Ik wil er zo voor zorgen dat iedereen volop aandacht heeft voor de natuur. De kleuren, de geluiden, de geuren.” Direct daarna zijn we stil. En keren in onszelf. We horen de schoenzolen landen op het pad, we zien de kudde grazende schapen, we ruiken de geuren in het bos, we horen de specht. We zitten in het moment.
Maar ineens is er weer de nodige actie. De toegevoegde yoga-oefeningen komen aan bod. Ze zijn zeer bewust geselecteerd, vertelt Ellen. “Er is enkel gekozen voor staande houdingen. Zodat je niet op de grond hoeft te zitten, zodat je geen yogamatjes nodig hebt.” De oefeningen zijn niet moeilijk, zo stelt ze me gerust. “Je hoeft absoluut geen yoga-ervaring te hebben, je hoeft niet lenig te zijn. Deze oefeningen zijn nauwkeurig geselecteerd, zodat ze door iedereen op een eigen niveau opgepakt kunnen worden. Ik doe de oefeningen voor, een ieder herhaalt ze op hun eigen manier. Ga maar eens voor me staan.”
Concentratie
Wie dacht dat wandelen en interviewen vermoeiend was, die heeft het mis. Nu moet de verslaggever namelijk pas écht aan het werk. Ik moet ademen vanuit mijn buik. In. Uit. Concentratie. Daarna moet ik op één been gaan staan. Ik kies m’n rechter. Het ander been druk ik met m’n linkerhand tegen mijn bil. Vervolgens buig ik recht vooruit en wijs ik met mijn rechterarm naar voren. “Je hebt nu een simpele variant van De Danser gedaan.” Daarna volgt een andere houding. De Krijger II. Die doet Ellen zelf even voor. Ze stapt met haar ene been naar voren en zet hem in een 90 graden-hoek. De andere strekt ze recht naar achteren. Haar achterste voet staat iets uitgedraaid. Dat gestrekte been is aangespannen. D’r ene arm wijst recht naar voren, de andere arm recht naar achteren. Ze ademt diep in en uit. Ze kijkt langs haar gestrekte arm heen. Haar blik zoekt de cameralens van de verslaggever. Klik.
Rust
De oefeningen zijn gedaan. Met een opgeruimde geest vervolgen we onze weg. Van het bos achter het Heerderstrand, gaat de route via de Elburgerweg, de Mussenkampseweg en de Wezeweg terug richting Hofje Wendakker. Terug naar de woning waar Ellen en haar vriend nog maar een paar weken wonen. We nemen afscheid, maar niet voordat de wandelyogadocent nog enkele veelzeggende slotzinnen uitspreekt. “Wandelen is erg gezond. Helemaal in deze tijd. Maar wandelyoga biedt iets extra’s. Naast de sociale component en het in beweging zijn, zorgen de oefeningen voor rust in je hoofd. Het klinkt zweverig, maar op deze manier ben je echt even één met de natuur.”
(Dit verhaal is verschenen in de weekkrant Veluws Nieuws, 7 april 2021)
Wil je genieten van meer wandelingen? Klik dan hier!