VIERHOUTEN – In de rubriek ‘Wandeling van de week’ interviewt Dennis Dekker inspirerende mensen die iets over hun onderscheidende visie, eigenaardige passies of bijzondere dromen vertellen. Deze week loopt Dennis samen met Claudine van Monsjou uit Vierhouten. Zij introduceerde ‘Powerwalking’ in deze regio. Inmiddels heeft ze in Vierhouten en in Epe een groep waarmee ze meerdere keren per week loopt. Tijdens een wandeling door het Vierhouter bos, vertelt ze wat dit inhoudt. En passant komen ook andere verrassende onderwerpen aan bod.
We beginnen deze wandeling aan de Hertlaan. Randje Vierhouten, pal aan de bosrand. Ik parkeer KB-67-PL (mijn Volkswagen Kever uit 1983, red.) en zie dat er ‘een vriendje’ staan te wachten. Er prijkt hier namelijk een blinkende T2 Volkswagenbus op de oprit. Claudine komt naar buiten en vertelt lachend dat ‘de hij’ uit de vorige zin geen hij is. “Ze heet Spirit. Kijk die vrolijke wimpers boven de ronde koplampen. Ze is vernoemd naar mijn bedrijf Free Spirits. Ik wilde haar inzetten wanneer ik massagetherapiesessies zou geven tijdens festivals en evenementen. Maar ja: corona, hè…”
Spirit staat weliswaar even stil, maar de gedachtes en denkwijzen van haar eigenaresse zeker niet, zo blijkt tijdens de wandeling. Een divers palet van gezondheidsonderwerpen wordt al wandelend snel en accuraat op zeer kleurrijke wijze uiteengezet.
‘Mensen blij maken’
Qua lopen zit het tempo er goed in. Het kost ons nog geen minuut of we bevinden ons midden in het bos, tussen diverse en zeer kleurrijke natuurpracht. Claudine begint te vertellen over één van haar wezenlijke levensvisies. “Ik hou me bezig met de medemens. Mensen blij maken, dat doe ik graag. Daar draait het voor mij eigenlijk om.”
Om te weten waarom Claudine doet wat ze doet, moeten we terug naar enkele belangrijke momenten uit haar tienerjaren. “Mijn moeder werd mentaal ziek en moest worden opgenomen. Daardoor gingen mijn ouders, na bijna 30 jaar gelukkig huwelijk uit elkaar. Als jongste uit een gezin van zeven kinderen, kwam ik op 14-jarige leeftijd door deze omstandigheden op mezelf te wonen.”
Dat ging met vallen en opstaan. De eerste jaren was ook het financiële gedeelte best een uitdaging, zo vertelt ze eerlijk. “Als meisje van 14 is het al lastig om zorgvuldig met geld om te gaan en soms had ik niet voldoende geld om in mijn eerste levensbehoeftes te voorzien. Proletarisch winkelen kwam dus wel eens voor.”
‘Geluk in mijn hart’
Toch gingen er voornamelijk veel dingen heel goed bij de jonge Claudine. Ze redde zich een jaar als au pair, ze rondde de studies Arbeidsmarktpolitiek & Personeelsbeleid en Bedrijfskunde af en ging aan het werk. Die goed betaalde managementfunctie was niet echt bijzonder, haar ware geluk vond ze door te reizen en een wereldreis van 18 maanden te maken. “Als ik op plekken was waar mensen woonden die het veel minder hadden dan ik, dan voelde ik hun rijkdom. Ik wilde daar wat mee en werd reisbegeleider. Ik verruilde de financiële zekerheid voor geluk. Dat voelde ik rechtstreeks in mijn hart.” Zo zeer zelfs, dat ze jaren later terug ging naar die supermarkt waar ze haar spullen niet altijd betaald had. “De eigenaar reageerde fantastisch. ‘Het feit dat je hier nu bent en eerlijk vertelt over je verleden, maakt dat je schulden hiermee vereffend zijn’, zo vond hij. Een prachtig moment in mijn leven.”
Tijdens de jarenlange carrière als reisbegeleider begon ze zich steeds meer te verdiepen in holistische geneeswijzen en natuurgeneeskunde. “Mijn vader was huisarts. Vanuit zijn studie werd de westerse reguliere geneeskunde volgens een vast protocol benaderd. Consult: klachten aanhoren, lichamelijk onderzoek en eventueel medicatie voorschrijven. Hij vertelde mij eens dat hij ook wel placebo’s voorschreef omdat medicatie ook belastend is voor de organen. Als de patiënten er van overtuigd zijn dat het hen geneest, bereikt dat bij bepaalde medicatie daadwerkelijk hetzelfde percentage genezing. Met die informatie en de kennis opgedaan tijdens mijn vele reizen, weet ik dat er voor genezing veel meer mogelijkheden zijn dan farmacie alleen.”
Zo werd ik daar ook in mijn omgeving wel eens mee geconfronteerd. Om een voorbeeld te noemen. Bij haar moeder die mentaal ziek was, werd ook kanker gediagnosticeerd met een prognose van nog maximaal 2 jaar te leven zonder ingrijpen. Toch stopte ze met haar behandelingen en door liefde en aandacht en een andere levensstijl kwam er weer kwaliteit en zingeving in haar leven. “Dat maakte mede dat ze jaren langer leefde dan wat er ooit door doctoren gediagnosticeerd was.”
Verbind buitenkant met binnenkant
Zelf kreeg Claudine de ziekte van Lyme. Haar werd geadviseerd om een langdurige antibiotica behandeling te starten. Echter zonder garantie dat de Lyme daarna weg zou blijven. “Ik was er inmiddels van overtuigd dat het zelfgenezende vermogen van het lichaam van slag was. Als ik dat weer in balans kon brengen, zou ik de Lyme verslaan.”
Ze had over de Iceman (Wim Hof) gelezen, begon met koudetraining, ademhalingsoefeningen en liep met haar partner naar Santiago de Compostella. Resultaat? Ze herstelde volledig. In die jaren daarna ging Claudine de complementaire geneeskundige studie Mesologie volgen. “Mesologie verbindt wetenschappelijk medische kennis met kennis uit de traditionele geneeswijzen. Iedere patiënt krijgt daarbij een uitgebreide intake. Je redeneert vanuit de gedachte dat elk mens uniek is. Van buiten, maar ook van binnen. Een voorbeeld: het plaatje in het biologie- of anatomieboek waarbij je de binnenkant van iemands organen ziet, geldt natuurlijk niet als standaard voor ieder lichaam. In de snijzaal zien pathologen dat organen groter of kleiner zijn en dat ze ook niet op dezelfde plek zitten. Je geeft dus een advies op maat.”
Vitale functies worden daarmee individueel in kaart gebracht waardoor een transparant systeem van kennis, wetenschap en filosofie ontstaat, zo vervolgt mijn wandelpartner. “Mesologie vormt daarmee de brug tussen regulier en complementair, tussen de westerse wereld en de oosterse wereld.” Ze interesseerde zich in traditionele voedingskunde en andere geneeswijzen en werd uiteindelijk mesoloog en leefstijl- en voedingscoach. Ook ging ze als massagetherapeut aan het werk. “Lichaam en geest zijn niet los te zien van elkaar. Ze beïnvloeden elkaar.”
Ademhaling
Sinds dit jaar volgt Claudine ook de opleiding tot Wim Hof-instructeur en ademcoach. “Je ademhaling is de dirigent van je lichaam. Door die bewust te sturen, heb je direct invloed op wat er zich afspeelt in jouw lijf en hoofd. Zo hebben we als mens veel invloed op ons fysieke en emotionele welbevinden.” Het bedrijf Free Spirits blijkt inmiddels dus te draaien om een veelzijdig pakket, met elkaar in verbinding staande, levensgenot- en gezondheidsaspecten. Naast haar succesvolle praktijk voor Mesologie, besteedt ze veel tijd aan haar andere label: The Feel Good Professional. Hier kan ze haar passie voor de Wim Hof Methode en intuïtieve massagetherapie combineren in mooie persoonlijke helende sessies. (‘dat had ik tijdens die festivals graag gedaan voor mensen die daar normaal geen tijd en/of geld voor hebben’), geeft ze ook nog voorlichting over gezonde voeding.
Powerwalking
We verruilen de zandpaden in het bos voor een geasfalteerde weg genaamd Reelaan. Claudine zwaait vrolijk naar een passant in een tractor. “Hallo buurman! Alles goed?” Dit enthousiasme en deze vriendelijkheid naar anderen toe, is sinds enkele maanden nog wat diverser ingezet. Sinds kort zijn er namelijk sportlessen in Vierhouten en in Epe toegevoegd aan het Free Spirits-portfolio. “We noemen dat ‘Powerwalking’. Dat is lopen in een stevig tempo. Een beetje zoals we nu lopen. Maar daarbij doen we tussendoor diverse spierversterkende oefeningen. Dat zorgt er voor dat je meer vet verbrandt en een strakker figuur krijgt.”
De natuur is daarbij van wezenlijk belang in Claudine’s leven. “Deze schoonheid is ongelofelijk inspirerend, het maakt je als mens nietig. Bij Powerwalking komt alles wat ik doe perfect samen. Helemaal omdat ik met de deelnemers ook bijzondere gesprekken heb over voeding en gezondheid. Met dit totaalpakket hoop ik mensen blij te maken. Daar doe ik alles voor. Ik beschouw het als een voorrecht om mijn eigen ervaringen te delen met anderen.”
De Reelaan komt uit op de Hertlaan. We worden vrolijk begroet door het vrouwelijke T2-busje, de lange wimpers aan de koplampen lijken te knipogen. Claudine: “Ik wil je erg bedanken voor je aandacht. Ik hoop dat je zo genoeg hebt voor je stukje. Ik blijf nog wel even buiten wachten. Ik wil de motor van ‘jouw KB’ graag nog even horen.” Ik draai het contactsleuteltje om, geef een dot gas, druk op de claxon en toer door de prachtige bossen terug naar Epe. Tijdens de rit focus ik nadrukkelijk op mijn ademhaling. In mijn gedachten cirkelen de divers onderwerpen van deze caleidoscopische wandeltrip rond. Ik ben mede door Claudine nog een beetje meer een vrije geest geworden.
De 42e editie van de ‘Wandeling van de week’ is gelopen met ‘vrije geest’ Claudine van Monsjou uit Vierhouten.
Wil je genieten van meer wandelingen? Klik dan hier!