HATTEM – In de rubriek ‘Wandeling van de week’ interviewt Dennis Dekker inspirerende mensen die iets over hun onderscheidende visie, eigenaardige passies of bijzondere dromen vertellen. Deze week loopt Dennis samen met Cora de Groot (46) uit Hattem. Cora en Dennis kennen elkaar zo’n 33 jaar. Op de middelbare school in Heerde zaten ze jaren bij elkaar in de klas. De wandeling was dus ook zeker in het leven geroepen om even gezellig bij te kletsen. “Verder weet ik eerlijk gezegd helemaal niet of ik wel interessant genoeg ben om een verhaal over te schrijven”, meldt Cora bescheiden.
Toch blijkt niets minder waar. Cora houdt van bewegen in het algemeen en wandelen in het bijzonder. Da’s alvast één goede reden voor deze wandeling. Later meer daarover.
Bloemenzaak in Heerde
Want bovenal weet ze tijdens dit gesprek ook heel goed haar grote passie in het leven over het voetlicht te brengen: het omgaan met mensen. Dat was altijd al zo. Misschien heeft het werken in de winkel van haar ouders daar wel aan toe bijgedragen. Haar ouders waren ooit mede-eigenaar van een bloemenzaak in Heerde. “Mijn broer en ik hielpen daar graag mee. Dat was heerlijk om te doen. De omgang met mensen is prachtig. Hoe leuk ook: wij beiden hadden nooit een seconde het idee om deze winkel over te nemen. Ook niet toen mijn vader er jaren geleden mee stopte. Het contact met mensen was erg leuk, maar we zagen ook wel dat het enorm hard werken was. Je was continu met je werk bezig. Het hield nooit op. Ook lichamelijk was het zeer zwaar. Daarbij hebben onze ouders altijd gezegd dat we iets moesten gaan doen dat we echt leuk vonden. Mijn broer en ik zijn dus door gaan studeren.”
Na haar hbo-studie Personeel en Arbeid ging Cora vanaf 1999 aan de slag in de uitzendwereld. “Sindsdien heb ik onder meer ruim twintig jaar bij een technisch uitzendbureau gewerkt. Daar heb ik zo ongeveer alle functies wel bekleed. Recruiter, intercedent, vestigingsmanager. Natuurlijk hebben die banen allemaal één gemeenschappelijker deler: mensen.”
De Hanzeboog
Even terug naar dat wandelen. Cora doet dat al jaren met heel veel plezier. Toen ze met manlief Jan ging samenwonen, wandelden ze samen bijna elke avond een blokje. “Dit om rust in het hoofd te krijgen na een drukke werkdag.” Vanaf hun huis aan De Dinkel lopen we de Vechtstraat uit, richting het winkelcentrum. Daar gaan we schuin rechts en lopen we via de Kamperhoeve en Rostock links de Gapersweg op. Deze slingert naar de spoorlijn toe. Vervolgens lopen we over de iconische rode spoorbrug (De Hanzeboog) over de IJssel.
Cora vertelt verder over de relatie die haar gezin met bewegen heeft. “Toen onze dochters Meike en Marit (die inmiddels achtereenvolgens 16 en 13 jaar zijn, red.) geboren zijn, gingen we er hoofdzakelijk in de weekenden erop uit; wandelen en fietsen.” Maar door de twee drukke banen en het drukke gezinsleven werd het bewegen allemaal steeds minder, zo meldt ze eerlijk. “Ik stortte me naast het werk voornamelijk op koken, huishoudelijk werk en het helpen van onze twee kinderen met bijvoorbeeld huiswerk. Dan heb je ’s avonds geen puf meer om de bank af te komen. Dat liep eigenlijk door tot aan de eerste lockdown.”
Toen ze vlak na het begin van de coronacrisis hoorde dat haar baan vanwege een reorganisatie stopte, hakte dat gegeven er flink in. “Ik was daar eerlijk gezegd best kapot van. Ik had me jarenlang vol voor dat bedrijf ingezet. Het voelde oneerlijk.” Vanwege het stoppen van haar drukke baan, kwam er meer ruimte voor ontspanning. “Die eerste lockdown zorgde er ook bij ons voor dat we weer wat meer met ons gezin wilden wandelen. Wat bleek? Ik had de eerste keren totaal geen energie. Ik kon nog geen kilometer lopen.” Het ontslag bleek heftiger aangekomen te zijn, dan gedacht. “Ik zat tegen een burn-out aan. Daar kwam ik toen ineens achter.”
‘Werken met mensen’
Mede om die reden zocht ze eerst naar een totaal andere baan. “Ik wilde de uitzendwereld vaarwel zeggen en ben een traject gestart om een zijstroomopleiding te gaan doen zodat ik lerares kon worden. Ik wilde les te gaan geven op een (basis)school.” Na enkele gesprekken met diverse partijen, kwam ze toch tot een ander inzicht. “De banen in het onderwijs lagen niet voor het oprapen. Dat is toch een onzekerheid.” Toch leverde deze zoektocht ook wat op: ze krabbelde op, kreeg haar gevoel van eigenwaarde terug en ging weer wandelen en fietsen. “We hebben het blokje om weer opgepakt en gelukkig hadden we ook nieuwe fietsen gekocht die we heel veel hebben ‘uitgetest’. Was ook echt nodig, want fysiek was het niet zo best met mij.”
Door veel te wandelen en fietsen werd dat gelukkig snel beter. Sinds september 2021 ben ik ook nog twee keer per week gaan sporten bij een sportschool. Dat deed me erg goed.” Cora viel 15 kilo af en zat uiteindelijk ook psychisch weer goed in haar vel. Daarbij voelde ze het vuur weer aanwakkeren en opnieuw ontbranden voor haar grote passie. “Werken met mensen. En meehelpen om die mensen aan het werk te krijgen.” Ze stond weer open voor een baan in de uitzendbranche. “En we gingen weer wandelen. Zo vaak dat onze dochters er op een gegeven moment niet meer met ons mee wilden. ‘Alweer een rondje lopen?’, vroegen ze dan. Ze fietsen nu alleen nog van en naar school in Zwolle.”
Spin in web bij Get Work Dronten
Inmiddels werkt Cora al weer een jaar met heel veel plezier voor de uitzendorganisatie Get Work. Eerst vanuit de vestiging in Epe als corporate recruiter. En nu zit ze volledig op haar plek in de vestiging in Dronten. “Daar doe ik van alles wat. Als corporate recruiter ben je vooral als eenling aan het werk. Ik wilde graag meer contact met collega’s. Ik wilde graag meer met mensen werken.” In Dronten voelt Cora zich dus als een spin in het web. “Gesprekken voeren met werkzoekenden, gesprekken voeren met werkgevers, intercedent of accountmanager zijn: ik mag alles doen. Fantastisch toch? Ik heb veel contact met werkzoekenden en opdrachtgevers en kan volop sparren met mijn collega’s.”
Via De Hanzeboog lopen we langs Park Het Engelse Werk richting die andere brug: de Oude IJsselbrug (ook wel Katerveerbrug genoemd). Voor de tweede keer in een half uur tijd, lopen we de machtige IJssel over. “Mooi rondje is dit hè? Kijk links, kijk rechts, je bent er écht even helemaal uit, als je hier loopt.” Via de Zuiderzeestraatweg en de Geldersedijk, nemen we bij Boertjesland de afslag rechts en lopen we de Hattemse woonwijk weer in. Cora concludeert tijdens die laatste meters van deze wandeling dat ze tegenwoordig ‘eigenlijk niet veel anders doet dan ooit in de bloemenwinkel van haar ouders’. “Het omgaan met mensen is essentieel voor mijn werkvreugde. Maar dat gegeven zal bij jou niet anders zijn. Toch?” Ik knik en geef haar gelijk. We lopen het hofje De Dinkel in en nemen vlak voor haar woning afscheid. Ik bedank Cora voor haar tijd en zij stelt lachend nog even een treffende slotvraag: “Erg leuk om na ruim dertig jaar weer even bij te kletsen. Maar weet je wel zeker dat je een verhaal over mij kunt schrijven?”
De 45e editie van de ‘Wandeling van de week’ heb ik gelopen met Cora de Groot uit Hattem. De route leidt via De Hanzeboog, terug over de Oude IJsselbrug (ook wel Katerveerbrug genoemd).
Wil je genieten van meer wandelingen? Klik dan hier!