Epe – De ‘Wandeling van de week’ is een rubriek van Dennis Dekker (www.mediamagneet.nl). HIj wandelt met inspirerende mensen die iets over hun onderscheidende visie, eigenaardige passies of bijzondere dromen vertellen. De afgelopen week ging Dennis op pad met Hannie van Nederpelt uit Epe. Na een moeilijke periode in haar leven, zag ze mede door haar wandelingen weer licht aan het eind van de tunnel. “Ik sta in contact met de natuur. Maar mede daardoor sta ik ook veel meer in contact met mezelf.” De Verloren Beek die door het buurtschap Wissel richting Epe loopt, blijkt daarbij een bijzonder ijkpunt in haar leven te zijn.
Wandelen maakt het hoofd leeg. Da’s zeer belangrijk, zo heeft Hannie de afgelopen jaren ervaren. Het nodige familiaire leed en een baan waarbij ze nooit écht in haar kracht kwam te staan, leidde tot een burn-out en een depressie. “We lopen eerst naar een plek die heel bijzonder voor me is”, zo steekt ze van wal, terwijl we weglopen bij haar hoekwoning in de Eper Vegtelarijwijk.
De Verloren Beek
Onze route loopt eerst over het voormalige spoorwegtracé richting Apeldoorn. We passeren kinderboerderij De Koperen Ezel in het buurtschap Zuuk. Vlak daarna stoppen we op een plek waar Hannie de afgelopen jaren veelvuldig gestopt is. De Verloren Beek. ‘Zie je hoe mooi dat water stroomt? Het stromende, heldere water in dat beekje, daar kan ik echt van genieten. Ik zoek die beek ook op allerlei plekken op. Ook in Wissel bijvoorbeeld, want daar ben ik opgegroeid. Die Verloren Beek zorgt er voor dat de energie in mijzelf ook weer stroomt.”
“Soms kan ik wel minutenlang kijken naar het water dat er doorheen stroomt. Dat maakt me rustig. Dat maakt mijn hoofd leeg en zet mijn zintuigen open. Even helemaal weg zijn zonder te denken over van alles en nog wat. De rust die ik hier ervaar heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat het in mijzelf ook weer stroomt. Gisteren is geweest, vandaag is belangrijk. Geniet van alles wat je doet en doe dat ook bewust. Kijk om je heen. Want er is altijd wel iets waar je dankbaar voor kunt zijn. ‘Good things are coming down the road. Just don’t stop walking’, zo las ik ooit ergens.”
Klankbord
Over lezen gesproken: vanochtend nog, bladerde ze door het tijdschrift Flow. “Dat werd toevallig bij ons bezorgd. Ik ben helemaal geen abonnee. Bijzonder toch? Helemaal omdat ik hier inspirerende verhalen in las. Ook zaten er allemaal kaartjes met uitspraken in deze editie. “Slogans die allemaal met mijzelf te maken lijken hebben”, zo vond Hannie. Ze pakt de kaartjes tevoorschijn en toont ze aan de verslaggever. ‘Ben je al buiten geweest?’, bijvoorbeeld. Of ‘Sta even stil’, of ‘Wees een beetje lief voor jezelf’ en ‘Stap voor stap’. “Het zijn zinnen die echt bij mij binnenkomen. Het lijkt er bijna op of ze me helpen in deze nieuwe fase in mijn leven.”
We zijn inmiddels via Emst weer teruggelopen naar Epe. Via de Kerkhofweg en de Laarstraat zijn we bij de Langeweg aangekomen. de Vegtelarijwijk gloort aan de horizon. Naast wandelingen door de natuur, zijn er ook enkele noemenswaardige personen die Hannie geholpen hebben om er weer bovenop te komen. “Naast mijn gezin, mijn man en mijn familie, is er de afgelopen tijd een soort van klankbord ontstaan met enkele belangrijke personen die me inzichten en hulp hebben gegeven.”
Tijdens die burn-out van een paar jaren geleden had Hannie geen zicht meer op een baan. “Ik wist ook niet goed waar ik moest solliciteren. Ik kwam toevallig terecht bij een loopbaanadviseur. Ze (Ilona Klein Heerenbrink, red.) was ooit collega van me. In 2019 heeft Ilona me begeleid in mijn zoektocht naar nieuw werk. Door de vragen die ze me stelde, werd ze een belangrijk klankbord voor mijn toekomst. Ik kwam er, mede door de gesprekken met haar achter, waar ik qua werk echt gelukkig van zou worden. Ik vertelde haar dat ik masseren altijd erg leuk heb gevonden. ‘Waarom ga je daar dan niet in verder?’, vroeg ze. Dat voelde zeer logisch. Ik ben een aantal cursussen gaan doen en mede door Ilona ben ik een eigen bedrijf begonnen.”
‘Ik kom tot mijn recht’
Een paar weken geleden heeft Hannie haar Massagepraktijk Hart Voor Nu ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. “Ik geniet er enorm van om anderen te helpen. Door mijn hart en gevoel te volgen, werk ik met veel plezier voor anderen. Nu pas, kom ik echt tot mijn recht binnen mijn werk. Masseren is mijn passie, het contact met mensen is voor mij wezenlijk.” Inmiddels zijn er al tientallen klanten behandeld in de praktijkruimte op de zolder van haar woning. “Massage stimuleert de aanmaak van serotonine en dopamine. Dat zijn gelukshormonen. Die geef ik graag aan anderen. En als ik wandel, dan krijg ik die gelukshormonen zelf binnen. Geen depressie meer, geen burn-out. Ik voel me beter dan ooit. En het mooie is: mensen om mij heen, zien dat ook. Ze geven dat terug aan me.”
Dat wandelen en het nieuwe bedrijf laten Hannie’s inwendige energie dus volop stromen, zo vertelt ze terwijl we het hofje waar ze woont weer naderen. Maar ze is een paar jaren geleden ook in contact gekomen met Melanie Borst van de Eper sportclub Hart For Her. “Ook Melanie behoort tot mijn klankbord. Haar sportlessen leveren me veel energie op die ik weer kan stoppen in mijn eigen bedrijf. Ook Melanie heeft me enorm geholpen.”
De derde persoon in Hannie’s klankbord is Irene van Doorn uit Vaassen. “Bij Irene volg ik yogasessies. Die zorgen er voor dat ik mijn hoofd leeg kan maken en zelf optimaal kan ontspannen. Je begrijpt: ik leef door hulp van mijn klankbord veel meer in het hier en nu. Om uiteindelijk volop aan de slag te kunnen gaan voor anderen.”
(Dit verhaal is verschenen in de weekkrant Veluws Nieuws, 5 mei 2021)
Wil je genieten van meer wandelingen? Klik dan hier!