Epe – De ‘Wandeling van de week’ is een rubriek van Dennis Dekker (www.mediamagneet.nl). Hij wandelt met inspirerende mensen die iets over hun onderscheidende visie, eigenaardige passies of bijzondere dromen vertellen. De afgelopen week ging Dennis op pad met Karin de Vries uit Epe. Sinds de uitbraak van het coronavirus wandelt ze minimaal twee keer per week met vriendinnen. “Gezond blijven draait om de drie B’s, zo zei een vriendin van mij ooit eens. Buitenlucht, Bewegen en Belangstelling. Doordat ik ook mét iemand loop, combineer ik die drie perfect.”
Karin werkt sinds 1,5 jaar als consultant bij een softwarebedrijf. Na een binnendienstfunctie bij een gevelstenenleverancier was dit een stap waarvan ze eerst dacht dat ze die niet zou aankunnen. “Ik werkte weliswaar met diezelfde software bij die Zwolse leverancier. Maar verder wist ik niets over ict. Zou ik de stap naar dat softwarebedrijf wel aankunnen? Ik had daar best wel vraagtekens bij.”
Toch is er sindsdien iets gebeurd, waardoor de stap naar die nieuwe baan weldegelijk gelukt is. “Ik kan me tegenwoordig een stuk beter focussen op wat wel en niet goed voor me is. Ik breng meer richting aan in mijn leven. Ik durf veel beter keuzes te maken die bij mezelf passen. Dat maakt me een rijker mens”, begint ze te vertellen als we bij haar huis aan de wandeltocht beginnen.
Diepere laag
Karin heeft vroeger best wel eens gedacht dat ze niet helemaal goed in haar vel zat, vervolgt ze eerlijk. Dat ze verdrietig was, maar niet precies wist waarom. “Om die reden heb ik wel eens gesprekjes gehad met een therapeut of een psycholoog. Ik schaam me daar niet voor, ik ben heus niet de enige. Ik leerde er altijd wel van, maar helemaal over ging mijn gevoel nooit. Totdat iemand me in contact bracht met een vrouw uit Ruinerwold. Willemijn, want zo heet ze, analyseerde waarom ik niet lekker in mijn vel zat. Volgens haar kwam dat vaak doordat anderen om mij heen niet lekker in hun vel zaten. Ik pikte dat op en vervolgens trok ik me hun problemen heel erg aan. Hun verdriet werd mijn verdriet. Ik heb door haar onder meer geleerd dat ik niet alle problemen van anderen hoef op te lossen. Dat heeft me veel rust gegeven.”
Getwijfeld
Ja, het klinkt allemaal best wel zweverig, geeft Karin toe. “Daarom heb ik ook getwijfeld om met je te wandelen. Ik vertel er niet vaak over. Maar uiteindelijk ben ik toch deze drempel over gestapt. Ik vind het namelijk ook interessant om aan te geven wat de gesprekken met Willemijn met me doen. Mensen die me een beetje kennen, weten wel dat ik aardig nuchter ben. Dat is ook wel zo, maar door haar heb ik een diepere laag in mezelf aangeboord.”
We lopen verder. Onze route leidt door het bos en gaat vervolgens terug naar de rand van het dorp in Epe. Terwijl deze wandeling spontaan ontstaat doordat we per kruising samen kiezen welke afslag we nemen, vertelt Karin over de volgende stap in haar leven. Het blijkt een stap te zijn die eenzelfde spontane insteek heeft, als het vormen van deze wandelroute. “Via Willemijn kwam ik in contact met Renate. Ook met haar heb ik goede gesprekken. Samen geven ze de opleiding ‘intuïtief begeleiden’. Die volg ik nu. Daarmee kom je achter jouw eigen kwaliteiten en begaafdheden. Heel belangrijk om voor ogen te houden: niets is fout. Maar je moet wel heel duidelijk je eigen kaders bepalen. Door die opleiding ben ik de afgelopen tijd veel bewuster geworden van het feit dat je sommige problemen of vragen van anderen niet altijd op hoeft te lossen. Een advies is natuurlijk altijd goed, maar je bent niet verantwoordelijk voor andermans keuzes.”
Keerpunt
De opleiding begon toevalligerwijs op hetzelfde moment als Karins nieuwe baan. “Je zou kunnen zeggen dat dit een keerpunt in mijn leven is geweest. Sindsdien ben ik dichter bij mijn eigen kern gekomen. Ik ben niet per se beter geworden in iets, maar wél rijker. Ontwikkeling heeft wat mij betreft een andere betekenis dan groei alleen. Het staat ook letterlijk voor ‘ont wikkelen’ en afpellen van de lagen die ooit op je ziel zijn aangebracht. Dat traject heeft er tot nu toe voor gezorgd dat ik dichter bij mezelf sta. Dat zie ik in mijn privéleven terug, maar ik heb er ook veel aan bij mijn werk.”
Een nieuwe opleiding én een nieuwe baan moeten nu ook nog eens gecombineerd worden met de coronacrisis. Is dat niet lastig? “Op zich niet. Ik heb veel aan wandelen. Ik ben daar ruim voor de eerste lockdown al mee begonnen. Heel af en toe loop ik alleen. Maar ik ga veel liever lopen met vriendinnen. Niet alleen vanwege de noodzakelijke beweging, maar ook vanwege het feit dat je buiten bent. En bovenal inderdaad vanwege de belangstelling voor elkaar.”
Op woensdagavond loopt Karin bijvoorbeeld met haar buurvrouw en vriendin Marieke en op zondagochtend met haar vriendin Nadine. “Bij hen merk ik dat ze hetzelfde over die laatste ‘B’ nadenken. Belangstelling is zo belangrijk. Belangstelling voor de ander geeft onze wandelingen meerwaarde.” Juist dat aspect was voor Karin uiteindelijk de reden om mee te doen met deze rubriek. Ze kan en ze wil vrijuit praten over alles wat haar bezighoudt. “Dat doet goed, dat lucht op.”
Terwijl we weer voor haar huis staan, trekt ze een voorzichtige conclusie: “Door de opleiding ben ik mij veel bewuster van mijn eigen kwaliteiten en begaafdheden. Dit maakt dat ik beter om kan gaan met alles wat ik meemaak in mijn leven. Zo’n coronacrisis is voor niemand leuk. Maar sinds ik de opleiding volg, sta ik sterker in mijn schoenen. Ik voel me ook beter. Ik maak keuzes niet omdat anderen dat willen, ik maak keuzes die puur gebaseerd zijn op mijn eigen gevoel. Ieder mens is uniek. Dus waar ik ook voor kies: ik kan het niet fout doen. Als je dat weet, dan kom je altijd thuis…”
(Dit verhaal is verschenen in de weekkrant Veluws Nieuws, 3 maart 2021)
Wil je genieten van meer wandelingen? Klik dan hier!