EPE – De ‘Wandeling van de week’ is een rubriek van Dennis Dekker (www.mediamagneet.nl). Hij wandelt met inspirerende mensen die iets over hun onderscheidende visie, eigenaardige passies of bijzondere dromen vertellen. De afgelopen week ging Dennis op pad met Ruben Sinselmeijer uit Epe.
Ruben is al jaren werkzaam bij de brandweer. Sinds vorig jaar is hij teamleider bij de meldkamer brandweer van de VNOG (Veiligheidsregio Noord- en Oost Nederland) in Apeldoorn. “In coronatijd een overstap maken naar een andere functie, is best wennen. Helemaal omdat de rol van de meldkamer in een dergelijke crisisperiode zeer belangrijk is. Ik neem daarom veel tijd om te ontspannen als ik niet aan het werk ben. De dagelijkse wandeling hoort daar zeker bij. Al ben ik ook eerlijk. Je zit niet voor niets bij de brandweer. De spanning en adrenaline hoort er bij. Dat is een essentieel onderdeel van mijn werk.”
De voorliefde voor de brandweer zat er bij Ruben al van jongs af aan in, zo vertelt hij wanneer wij aan onze wandeling beginnen. Brandweerhelmen verzamelen, kijken naar branden, informeren of hij niet ergens vrijwilliger zou kunnen worden, het paste bij hem. In het eerste jaar van zijn hbo-opleiding Journalistiek en Communicatie in Zwolle kreeg hij de lachers op z’n hand toen een docent aan alle studenten vroeg wat ze graag wilden worden. Nee, geen oorlogsverslaggever, muziekjournalist of communicatieadviseur bij een gemeente of een groot bedrijf. Ruben meldde doodleuk: “Ik wil brandweerman worden.”
Al tijdens die studie werd zijn wens waarheid. Ze zochten iemand op de meldkamer in Deventer. “Ik werd daar één van de centralisten. Als centralist neem je de telefoontjes aan van mensen die via 112 een brand, ongeval of een ander incident melden. Het is dus ook jouw taak om de juiste keuzes te maken en verbinding te leggen met het desbetreffende brandweerkorps. Doet een centralist het werk goed, dan gaat de hulpverlening als een sneeuwbal rollen: steeds groter en groter. Zodat het incident snel verholpen wordt.”
Brandweeracademie
Door deze interessante baan (en zijn werkzaamheden bij de vrijwillige brandweer) vergaarde Ruben in rap tempo veel kennis. “Die studie kon ik vanwege de onregelmatige diensten alleen wat moeilijk afmaken. Dat wilde ik uiteindelijk natuurlijk wel. Ik ben een paar jaar bij de uitrukdienst/24-uurdienst gaan werken. Daardoor kreeg ik qua werktijden wat meer regelmaat en had ik de mogelijkheid om de hbo communicatie af te ronden.” Rubens brandweerambitie was echter meer dan dat. “Ik kreeg vervolgens de kans om aan de Brandweeracademie de opleiding tot brandweerofficier te volgen.” Dat deed hij en daardoor schopte hij het uiteindelijk via enkele andere functies tot plaatsvervangend commandant bij het korps in Kampen en diverse andere functies bij de Veiligheidsregio IJsselland.
Vorig jaar, midden in de coronacrisis, was daar dus ineens een hele andere functie. Hij ging terug naar de afdeling waar hij zijn carrière bij de brandweer ooit begon: de meldkamer. De Meldkamer Oost Nederland (MON) is de meldkamer voor de Veiligheidsregio IJsselland en Veiligheidsregio Noord- en Oost- Gelderland (VNOG). Deze is gevestigd in Apeldoorn. Op diezelfde plek bevinden zich ook de meldkamer van politie en ambulance. “Ruim twintig jaar na mijn baan als centralist heb ik inmiddels een andere functie op die afdeling. Maar het voelde als thuiskomen.”
Naast teamleider op de meldkamer heeft Ruben een rol als hoofdofficier van dienst. Als hij dienst heeft komt hij bij grotere calamiteiten in de regio ter plaatse. Soms wordt er ook multidisciplinair opgeschaald. Dat noemen ze een gecoördineerde regionale Incidentbestrijdingsprocedure (GRIP). “De grote brand in een school in Doetinchem van een paar weken geleden, is daar zo’n voorbeeld van.” Ook de (dreigende) rellen als reactie op de coronamaatregelen zorgden de afgelopen tijd voor de nodige extra alertheid. “Je wilt natuurlijk niet dat je als brandweer vanwege zo’n demonstratie niet goed bij een eventuele brand kunt komen.” In deze maanden heeft Ruben misschien nog wel meer dan ooit ervaren hoe belangrijk die meldkamer is. “Je wilt er uiteraard alles aan doen om er voor te zorgen dat het team waar je leiding aan geeft (25 personen, red.) gezond blijft. Want we kunnen niemand missen. Dan hebben we écht een probleem.”
Naast zijn eigen wezenlijke dagelijkse wandeling, zoekt Ruben voor zijn collega’s ook continu naar manieren om dit belangrijke werk vooral ook leuk te houden. “We geven regelmatig kleine attenties, we vragen vaak of iedereen het allemaal wel volhoudt. Die aandacht voor elkaar is essentieel, vind ik.” De ruimte van de meldkamer is tijdens de eerste lockdown al coronaproof ingericht. “We werken met minder mensen in de meldkamer. Ook hebben we aan het eind van de zomer al een mondkapjesplicht ingesteld. Dit zijn slechts enkele voorbeelden waarmee waarborgen dat een ieder zo min mogelijk risico loopt.” Centralisten vragen bij binnengekomen 112-meldingen of iemand die bij de brand of calamiteit betrokken is, onverhoopt corona heeft. “We informeren brandweermensen die ter plaatse gaan hierover vooraf.”
Zorgen de komende weken voor extra spanning, nu blijkt dat de Britse variant van het coronavirus zich wellicht veel sneller verspreidt? “We bereiden ons altijd voor op het ergste scenario. Ook nu. In dit geval zou de derde golf er best voor kunnen zorgen dat verspreiding zo snel gaat dat overbevolking in de ziekenhuizen dreigt. Dat hoeft natuurlijk niet te gebeuren, maar je kunt er maar beter op voorbereid zijn.” Het maakt z’n baan soms best hectisch, weet Ruben. “Dan is het fijn om af en toe de wandelschoenen aan te trekken.”
(Dit verhaal is verschenen in de weekkrant Veluws Nieuws, 10 februari 2021)
Wil je genieten van meer wandelingen? Klik dan hier!