TONGEREN – De ‘Wandeling van de week’ is een rubriek van Dennis Dekker (www.mediamagneet.nl). Hij wandelt met inspirerende mensen die iets over hun onderscheidende visie, eigenaardige passies of bijzondere dromen vertellen. Dit keer loopt Dennis samen met Ilona Klein Heerenbrink uit Epe. Ze wandelt vaak en heeft daar meerdere redenen voor.
De allerbelangrijkste reden voor die vele wandelingen, benoemt ze meteen. “We leven in een samenleving waarbij mensen vrij vaak in een sneltrein zitten die maar doordendert. Ik ook. Daarom vind ik het goed en gezond om af en toe spontaan uit te stappen op een willekeurig perron. Om volop te genieten. Om mezelf even stil te zetten.”
In coronatijd deed Ilona dus een oproep op Facebook. ‘We mogen niet veel, we moeten thuis blijven. Als duo wandelen mag echter wel. Wie gaat er met mij mee?’ Het leverde een reeks mooie wandelingen op. “De trein stil zetten. Even niets moeten of hoeven. Genieten van de natuur en leren van elkaar. Ik heb dat zeer gewaardeerd.”
En heel eerlijk? Dat stil zetten hoeft voor Ilona niet per se enkel in haar privéleven te gebeuren. Sterker: ze bouwt deze momenten ook steeds vaker zakelijk in. Met collega’s een blokje om, om het hoofd leeg te maken. Met relaties wandelen om tot diepere inzichten te komen. Ilona gebruikt het wandelen volop binnen haar functie als officemanager en loopbaancoach binnen Intraverte Reset (de organisatie in Tongeren die kinderen, (jong)volwassenen en organisaties zoals onderwijsinstellingen begeleidt en daarin een bijdrage levert aan persoonlijke groei en ontwikkeling). Ze vertelt: “Het bedrijf ligt hier zo mooi. Die omgeving moeten we ook benutten in onze werkzaamheden.”
IK aan zet!
Daarbij wandelt ze vaak met de mensen die zich aanmelden bij haar eigen bedrijf ‘IK aan zet!’. “Ik werk sinds vier jaar voor mezelf als loopbaan- en talentcoach. Ik hou mensen graag een spiegel voor. Ik daag mezelf uit om met een andere bril naar dingen kijken. Om een sparringpartner te zijn. Dat doe ik in mijn werk, maar dat doe ik ook tijdens dergelijke wandelingen. We zitten vaak binnen in het kantoor dat ik naast onze woning in Epe heb ingericht. Dat is een fijne plek, maar even wandelen met iemand die ik begeleid, dat doet ook heel erg goed. Niet alleen bij de ander, maar zeker ook bij mezelf.”
Het was dan ook hierom dat ze aan het begin van de corona-lockdown die eerder genoemde oproep plaatste. “Dat was een tijd dat trajecten over loopbaanbegeleiding of over persoonlijke groei wat minder makkelijk opgestart werden. Ik kreeg toen dus minder te doen en ben gaan kijken naar wat wél mogelijk was, wat resulteerde in mooie wandelingen met steeds verrassende gesprekken.”
Eenrichtingsverkeer
We wandelen door Tongeren vanaf de parkeerplaats aan de rand van Landgoed Tongeren. We verruilen zandpad voor zandpad, we genieten van de herfstachtige kleuren en de herfstachtige geuren. Daarbij praten we. Ik voel direct wat Ilona bedoelt, als ze zegt dat de wandelingen haarzelf persoonlijk ook iets opgeleverd hebben. Samen wandelen en praten is geen eenrichtingsverkeer. Het zijn open gesprekken, het is reactie op reactie. “En dat is altijd waardevol.”
Het zandweggetje slingert een beetje omhoog. Ineens ligt de Tongerense heide aan onze voeten. “Wacht”, meldt Ilona plotseling. “Ik zet je even stil.” We stoppen en we kijken. Ik neem deze plek goed in me op. Ik was hier al vaker, maar het feit dat Ilona het wagonnetje van deze wandeling letterlijk even een halt toeroept, maakt dat de omgeving nog indrukwekkender is. En echt binnenkomt.
Serengeti
Secondes later wandelen we verder. Mijn hart is, mede door Ilona´s onverwachtse halte, gevuld met de impact van deze prachtige omgeving. “Kijk toch eens naar die laaghangende zon. Gecombineerd met die hoge grassen. Het lijkt Afrika wel”, concludeert Ilona. Via een slingerend wandelpaadje, komen we op een groter zandpad. De combinatie van diepe bandensporen en modder zorgt voor wegglijdende schoenzolen. Op deze drassige plek word ik aangevallen door tientallen lome muggen. Ze steken niet, ze irriteren slechts. Ilona lacht. “Tja, als je in Afrika bent, krijg je de muggen er ook bij natuurlijk.”
Als we vanaf deze Tongerense Serengeti weer op wat drogere grond stappen, krijgt onze wagon toch nog een extra halte. “Even wachten hoor. Dit is een bijzonder plekje. Hier ergens ligt een schat van het spel geocaching. Ik zoek er even naar.” Ilona vindt de trofee uiteindelijk niet. “Te goed verstopt, denk ik.”
Tussendoor poseert ze nog wel even voor de camera. Dan gaat onze zoektocht verder. We zoeken niet naar schatten of naar trofees, we zoeken naar de reden van deze wandeling. Ilona heeft er wel een antwoord op. “De natuur werkt rustgevend, waardoor je je makkelijker kunt ontspannen. In de natuur worden je zintuigen meer geprikkeld en door te wandelen komen je gedachten en gevoelens letterlijk in beweging.”
Haar eigen bedrijf en de werkzaamheden bij Intraverte, dwingen Ilona daarom ook om zelf door te groeien. “Ik pak de dingen graag serieus op. Ik sta om die reden dus ook ingeschreven in het beroepsregister van Noloc als register loopbaanprofessional. Daar kom je niet zo maar in, moet je best veel extra aspecten voor vastleggen. In mijn werk heb ik veel te maken met persoonlijke groei in de breedste zin van het woord, dan wil ik zelf ook graag blijven groeien. Zo volg ik op dit moment de module Systemisch Coachen aan de Hogeschool Windesheim. Ik wel mezelf blijven uitdagen. Maar dan wel op vlakken die ik weer bij anderen kan toepassen. Heb je trouwens nog even? We gaan daar even op dat bankje zitten. Ik heb thee meegenomen.”
Pippi
De linnen tas die tot nog toe bungelde over haar schouder, wordt tevoorschijn gehaald. Op de voorzijde van de tas prijkt de welbekende, treffende slogan van Pippi Langkous: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan!’. Ilona lacht: “Dat vond ik wel een passende slogan voor mezelf. Zo sta ik het leven. Vandaar de drang om steeds bij te leren. Ik hoop die bevlogenheid ook over te brengen op anderen.”
De herfstthee wordt ingeschonken, onze blikken dwalen over de Tongerense hei. “Mooi hè? Het is toch een prachtig rijkdom om af en toe de tijd te nemen voor een goeie wandeling? En te genieten van al het moois dat zich om ons heen bevindt?” Terwijl we terug lopen naar het startpunt van de wandeling, komt Ilona met een laatste levensles. “Naast Pippi’s uitspraak heb ik er nog wel één: leer met een goed gevoel naar je eigen persoon te kijken. Geniet van de dingen die goed gaan, kijk om je heen en wees blij met jezelf.”
Deze ‘Wandeling van de week’ is gelopen met Ilona Klein Heerenbrink uit Epe. Meerdere malen wordt onze ‘wandelwagon’ door haar eigenhandig een spontane halte toebedeeld.
Wil je genieten van meer wandelingen? Klik dan hier!
